การเลือกใช้วัสดุของ ขวดน้ำกีฬาพลาสติก มีผลกระทบสำคัญต่อประสิทธิภาพและความโปร่งใส วัสดุทั่วไป ได้แก่ โพลีโพรพีลีน (PP), โพลีคาร์บอเนต (PC), โพลีเอทิลีนเทเรฟทาเลต (PET) และโพลีเมทิลเมทาคริเลต (PMMA) วัสดุเหล่านี้มีลักษณะเป็นของตัวเอง และความโปร่งใส ทนความร้อน ทนความเย็น และทนต่อสารเคมีแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ ดังนั้นเมื่อเลือกวัสดุ จึงจำเป็นต้องพิจารณาคุณสมบัติทางกายภาพและข้อกำหนดการใช้งานอย่างครอบคลุม

โพรพิลีน (PP) เป็นวัสดุพลาสติกที่ใช้กันอย่างแพร่หลายซึ่งทนความร้อนและความเย็นได้ดี แต่ความโปร่งใสค่อนข้างต่ำและมักจะโปร่งแสง เนื่องจากโครงสร้างสายโซ่โมเลกุลของ PP ค่อนข้างสม่ำเสมอและมีความเป็นผลึกสูง ซึ่งทำให้แสงกระเจิงภายในวัสดุ จึงทำให้ความโปร่งใสลดลง อย่างไรก็ตาม ด้วยการปรับปรุงกระบวนการผลิต เช่น การทำความเย็นและการยืดอย่างรวดเร็ว ทำให้ความเป็นผลึกของ PP ลดลงได้อย่างมีประสิทธิภาพ และความโปร่งใสสามารถปรับปรุงได้ แต่ยังจะเพิ่มต้นทุนการผลิตและปัญหาทางเทคนิคตามมาด้วย

โพลีคาร์บอเนต (PC) ขึ้นชื่อในด้านความโปร่งใสที่ยอดเยี่ยมและมีความแข็งแรงสูง และมีการใช้กันอย่างแพร่หลายในผลิตภัณฑ์ต่างๆ เช่น กาต้มน้ำและถ้วย ความโปร่งใสของ PC เกิดจากการหลวมของโครงสร้างสายโซ่โมเลกุลและความเป็นผลึกต่ำ และแสงไม่กระจายง่ายเมื่อแพร่กระจายภายในวัสดุ นอกจากนี้ พีซียังมีความทนทานต่อแสง ทนความร้อน และแรงกระแทกได้ดี ทำให้เป็นตัวเลือกที่เหมาะสำหรับขวดน้ำพลาสติกใสระดับไฮเอนด์ อย่างไรก็ตาม ควรสังเกตว่าพีซีอาจมีบิสฟีนอล เอ (BPA) ในระหว่างกระบวนการผลิต ซึ่งอาจก่อให้เกิดความเสี่ยงต่อสุขภาพของมนุษย์ ดังนั้นจึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องเลือกวัสดุพีซีที่ปลอดสาร BPA เพื่อรับรองความปลอดภัยของขวดน้ำ

โพลีเอทิลีนเทเรฟทาเลต (PET) เป็นวัสดุพลาสติกที่มีความโปร่งใสสูงและทนทานต่อสารเคมีสูง ใช้กันอย่างแพร่หลายในขวดเครื่องดื่มและบรรจุภัณฑ์อาหาร ความโปร่งใสของ PET เกิดจากการมีวงแหวนเบนซีนอยู่ในโครงสร้างสายโซ่โมเลกุล ซึ่งทำให้แสงกระจัดกระจายน้อยลงเมื่อแพร่กระจายภายในวัสดุ นอกจากนี้ PET ยังมีข้อดีคือ น้ำหนักเบา แปรรูปง่าย และต้นทุนต่ำ อย่างไรก็ตาม PET มีความต้านทานความร้อนค่อนข้างต่ำ สามารถเปลี่ยนรูปได้ง่ายภายใต้สภาวะที่มีอุณหภูมิสูง และอาจตกตะกอนสารที่เป็นอันตราย จึงไม่เหมาะสำหรับขวดน้ำภายใต้สภาวะที่มีอุณหภูมิสูง

Polymethyl methacrylate (PMMA) เป็นวัสดุพลาสติกที่มีความโปร่งใสและความมันวาวสูงมาก ซึ่งใช้กันอย่างแพร่หลายในการผลิตผลิตภัณฑ์พลาสติกใส ความโปร่งใสของ PMMA ส่วนใหญ่มาจากกลุ่มเอสเทอร์และกลุ่มกรดเมทาคริลิกในโครงสร้างสายโซ่โมเลกุล และแสงแทบไม่กระจัดกระจายภายในวัสดุ นอกจากนี้ PMMA ยังมีความทนทานต่อสภาพอากาศ ประสิทธิภาพการประมวลผล และความทนทานต่อสารเคมีที่ดีอีกด้วย อย่างไรก็ตาม ความต้านทานการสึกหรอและทนต่อแรงกระแทกของ PMMA ค่อนข้างต่ำ ดังนั้นจึงจำเป็นต้องมีมาตรการป้องกันเพิ่มเติมระหว่างการใช้งานเพื่อปรับปรุงความทนทาน

เมื่อพูดถึงผลกระทบของคุณสมบัติของวัสดุต่อความโปร่งใส ความเป็นผลึก โครงสร้างสายโซ่โมเลกุล และดัชนีการหักเหของแสง ถือเป็นปัจจัยสำคัญ ยิ่งความเป็นผลึกสูง การแพร่กระจายและการกระเจิงของแสงภายในวัสดุก็จะยิ่งชัดเจนยิ่งขึ้น ดังนั้นจึงลดความโปร่งใสลง ดังนั้นการลดความเป็นผลึกของวัสดุจึงเป็นวิธีหนึ่งที่มีประสิทธิภาพในการปรับปรุงความโปร่งใส อย่างไรก็ตาม กระบวนการลดความเป็นผลึกจำเป็นต้องมีความสมดุลระหว่างประสิทธิภาพและต้นทุนการผลิต เพื่อให้มั่นใจถึงความสามารถในการแข่งขันในตลาดของผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้าย